Şehrin keşmekeş koşuşturmasına ara vermek "Bir dakika" diyebilmek.: Eylül 2025

Altıparmak Libnin 3470 m Recep KULABER

ALTIPARMAK DAĞLARI LİBNİN ZİRVESİ (3470 m) ve TAR KULESİ (3380 m) TIRMANIŞ RAPORU

Faaliyeti Düzenleyen: Ordu Dağcılık İhtisas Kulübü
Faaliyet Sorumlusu: Yılmaz Seferoğlu
Faaliyetin Adı: 30 Ağustos Altıparmak Libnin Tırmanış Faaliyeti
Faaliyet Bölgesi: Rize / Avusor Yaylası
Faaliyet Tarihi: 29-30 Ağustos 2020
Rotalar: Dargovit Geçidi’nden Dadala Dağ Evi’nin bulunduğu vadiye inmeden yan geçiş yapılarak yükselindi.
Kamp Yeri: Avusor Yaylası, Mezaryatağı Mevkii
Teknik Malzemeler: Tam ip (1 adet), karabina, ekspres ara emniyet malzemeleri, perlon, yardımcı ip, emniyet kolonu (kullanılmadı), telsiz, GPS.
Hava Durumu: Mevsim normallerinde, bulutsuz, yıldızlar net, dolunay var, hafif rüzgârlı, yağış yok.
Sporcular: Yılmaz Seferoğlu, Mehmet Şenocak, Meltem Erbaş, Özcan Erbaş, Hamide Gülsüm Şahin, İsmail Sevindik, Sevgi Osma, Önder Osma, Apdulvahap Apaydın, Elif Aydın (Ordu Dağcılık); Recep Kulaber (KLOSDAG Dağcılık Kulübü); Osman Aslan (Çayeli Dağcılık).
Raporu Yazan: Recep Kulaber

KAÇKAR ALTIPARMAK DAĞLARI HAKKINDA

Türkiye’nin kuzeyinde, Doğu Karadeniz sahili boyunca uzanan Kuzey Anadolu Dağları'nın doğu bölümünü oluşturan bir dağ sırasıdır. 3000 metrenin üzerinde birçok zirvesi bulunur. Kaçkar Dağları, batıdan doğuya doğru dört ana bölümden oluşur:

Batı: Verçenik ve Tatos Dağları
Orta: Kavrun Dağları
Orta: Bulut Dağları
Doğu: Altıparmak Dağları

Batıda Avusor Yaylası'ndaki Hızarkapı Geçidi'nden doğuda Yusufeli ilçesinin İntkor Yaylası'na kadar uzanan bu silsilenin en yüksek noktası Duatepe (3488 m), ikinci en yüksek noktası ise Libnin Zirvesi (3470 m)'dir. Altıparmak Dağları'na Rize'deki Avusor, Golazena, Dereyayla ve İntor yaylaları üzerinden ulaşılabilir. Verçenik ve Kavrun Dağları'na kıyasla daha az ziyaret edilen, bu nedenle daha sakin bir bölgedir.

PROGRAM AKIŞI

29 Ağustos 2020 (1. Gün)

Saat 05.30'da Yılmaz Seferoğlu ve ben, Altıparmak ve Bulut Dağları'ndaki zirve tırmanışlarımızdan sonra Avusor Yaylası'na indik. Dört günlük kamp hayatından sonra, yayladaki Simge Dağ Evi'nin huzur veren atmosferinde dinlenerek faaliyete katılacak diğer arkadaşlarımızı bekledik.

Saat 14.00'te Ordu Dağcılık'tan dokuz sporcu ve Rize'den katılan Osman arkadaşımız yaylaya geldiler. Yemeklerini yiyip son hazırlıklarını yaptıktan sonra, toplam 12 sporcu olarak kamp atacağımız Mezaryatağı bölgesine doğru hareket ettik. Dargovit Geçidi'ne giden belirgin patikadan yükselerek yaklaşık bir saat sonra kamp alanına ulaştık. Yaylanın doğu yönünde bulunan ve su kaynağı olan bu yeşil çayırlık düzlük, kamp için oldukça uygundu. Herkes çadırını kurarak ertesi günkü tırmanış için son hazırlıklarını tamamladı.

30 Ağustos 2020 (2. Gün)

Saat 04.30'da 12 kişilik ekiple Libnin Zirvesi faaliyeti için yola çıktık. Kampımızın doğu yönünde bulunan, rahat ve belirgin patikadan yavaş tempoda yükselişe geçtik.

Saat 05.20'de günün aydınlanmasıyla Dargovit Aşitı'na vardık. Avusor Yaylası'nın bulunduğu vadiden kuzeydeki diğer vadiye geçişi sağlayan bu geçitte dinlenirken, harika manzaranın tadını çıkardık.

Diğer vadiye geçtikten sonra vadi tabanına inmeden yaklaşık elli metre alçaldık. Miçilo Tepesi'nin eteğinden yan geçiş yaparak Tar Kulesi ve Miçilo Tepesi arasındaki kulvara geldik. Daha önce Libnin tırmanışını, dağın batısında bulunan Dadala Dağ Evi'nden klasik rotayla yapmıştık. Bu yeni rota, vadi tabanına inilmediği ve irtifa kaybedilmediği için bana daha kısa geldi.

Saat 07.40'ta Tar Kulesi ve Miçola arasındaki eğimli kulvardan yükselerek aşita ulaştık.

Önceden Yılmaz'la planladığımız gibi, ben Osman'ı yanıma alarak öne geçtim. Amacımız, grup Libnin'e çıkmadan önce Tar Kulesi'ne ilk bilinen tırmanışı yapmaktı. Rota bilinmediği için grubu bu rotaya sokmayacaktık. Ayrıca, grupla ilgilenen Yılmaz da bizden sonra Tar'a tırmanacaktı.

Osman'la aşitten sonra 2-3 derecelik kaya tırmanışı yaparak klasik rotadaki aşita vardık. Önce kulenin güney yönünden tırmanmaya çalıştık ancak sert ve dik kaya bloklarıyla karşılaşınca vazgeçip kuzey tarafına geçtik. Rota oluşturarak yükseldik. 2-3 derecelik kaya tırmanışı ve kısa bir yan geçiş parkurundan sonra saat 09.10'da zirveye ulaştık.

3380 metre yüksekliğindeki Tar Kulesi'ne bilinen ilk zirve tırmanışını gerçekleştirdiğimiz için Osman'la birbirimizi tebrik ettik ve ardından büyük bir kaya babası yaptık. Gruba yetişmek için fazla vakit kaybetmeden inişe geçtik. İnişimizde, Yılmaz'a zaman kazandırmak için kaya babalarından rota işaretleri oluşturduk. Bu rotaya, Yılmaz'ın Doğu Karadeniz'de yaptığı harika işlerden dolayı "Seferoğlu Rotası" adını verdim.

Aşağı indiğimizde, grup aşitta mola vermiş bizi bekliyordu. Osman'la gruba katılmamızla birlikte, Yılmaz da yanına Vahap'ı alarak Tar Kulesi'ne tırmandı.

Yeniden Libnin zirvesi rotasına girdik ve 3470 metre yükseklikteki zirveye 10.45'te ulaştık. Manzarası keyifli olan bu zirvede dar bir alanda yaklaşık bir saat geçirdik. 30 Ağustos olması sebebiyle saygı duruşu ve İstiklal Marşı'mızı okuduktan sonra inişe başladık. Çıkış rotamızın aksine, inerken klasik rotayı kullandık ve Dadala Dağ Evi'ne ulaştık.

Vadiye indikten sonra merakımıza yenik düşerek Yılmaz'la birlikte Golazena Vadisi'ni görmek ve fotoğraflamak için dağ evinin kuzeyindeki tepeye tırmandık.

Saat 16.30'da kampa döndük. Bu gece son kez çadırda uyuyup sabah yaylaya inerek faaliyetimizi sonlandırdık.